భూమి చంద్రుని తో

 ఎంత మందికి స్ఫూర్తినిచ్చావు

ఎన్నెన్ని కవితలు, కథలు , కందపద్యాలు, యుగళ గీతాలు, విరహ తాపాలు, గజళ్లు, అవధానాలు...

అసూయ కలిగేది నిన్ను చూస్తుంటే. 

ఇప్పుడు నీ వంతు సుమా!

తెల్లని మబ్బుల మాటు నుంచి నీలి వర్ణాలను, అక్కడక్కడ పచ్చని ఛాయలను ఎలా వర్ణిస్తావో...

దూరం తగ్గింది, దారులు పడ్డాయి. పల్లెటూరు లాగా పదే పదే కలుస్తామో, లేక పట్టణాల లాగా పలకరింపు కూడా కరువు అవుతుందో...

ఎంత త్వరగా నా భారం తగ్గించి తరువాత తరానికి ఆతిథ్యం ఇస్తావో.

ఆశ తో ఎదురు చూస్తూ...

నీ అవని

✍️ శ్రీ ✍️

24.08.23.

నీ మీద కాలు పెట్టిన క్షణం

నీ మీద కాలు పెట్టిన క్షణం

నూతన శకానికి నాంది పలికి, ఆశల అంచులు మరింత పెంచిన భాద్యతాయుతమైన క్షణం.

నీ మీద కాలు పెట్టిన క్షణం

140 కోట్ల భారతీయుల ఆనందం తో మొదటిసారి భూమి మీద కాలు మోపక గెంతులేసిన  క్షణం

నీ మీద కాలు పెట్టిన క్షణం

ప్రపంచానికి కలలు కనడం నేర్పిన స్వాప్నికుడి ఒక కల నెరవేరిన అధ్బుత క్షణం

నీ మీద కాలు పెట్టిన క్షణం

దృఢ సంకల్పం ఉంటే అసాధ్యాలు సైతం సుసాధ్యం చేయవచ్చని నిరూపించిన క్షణం 

నీ మీద కాలు పెట్టిన క్షణం

ఇన్నేళ్ళ దూరపు చుట్టరికానికి, రాక పోకలు మొదలు పెట్టిన మధుర క్షణం.

✍️ శ్రీ ✍️

24.08.23.

కదలని(వ్వని) కాలం

నువ్వు ఎదురుగా ఉన్నప్పుడు కరిగే సమయం

నువ్వొస్తావని తెలిసి మొండికేస్తుందేమో ...

అందుకే అస్సలు కదల్ననే గడియారపు ముల్లుని

బతిమాలో భయపెట్టో పరిగెత్తించాలనుకుంటా...

గాలి తెమ్మెరలా ఎప్పుడూ ఏదో పాట నలిగే నా పెదవులపై

నువ్వు రాగానే మౌనం ఆవహిస్తుందెందుకనో..

నిన్ను సేదతీర్చటానికయినా ఈ సారికి 

ఆ సిరిమువ్వల గొంతు అప్పు తెచ్చుకుంటా...

నవ్వులో కూడా కంటి చెమ్మ కలిసుంటుందెందుకనో

ఈసారైనా జ్ణాపకాల గులాబీలు తడిమితే

పరిచయాల పరిమళాలతో పాటు

ఎడబాటుల ముళ్లుంటాయని గుర్తు తెచ్చుకుంటా...

మరో పీడ కలా ???

అంగుళమున్న మిడతల్లారా ఆరడుగుల మనిషిని వణికిస్తున్నారా

ఒక్క పూట వదిలితేనే టన్ను పంట తింటారంటా

ఎడారిలో ఉంటారంటా, వర్షానికి పెరుగుతారట

 

అకాల వర్షాన్ని, ఎదురు చూడని మాంద్యాన్నీ తట్టుకుని

రక్తాన్నే చెమటగా మార్చి పంట పండించే

అన్నదాతనూ పగబట్టి పంటను స్వాహా చేస్తారా

 

ప్రకృతి కోపానికే అల్లాడుతున్న పచ్చని చేలల్లో

రాకాసి మూకలై దాడికి దిగుతారా

మనుషులందరికీ ముచ్చెమటలు పట్టిస్తారా

 

మహమ్మారి ఉగ్రరూపానికి కకావికలమైన దేశానికి 

మూలిగే నక్క మీద తాటిపండల్లే దెబ్బ కొడతారా

చరిత్రలో మరో పీడకలగా మారుతారా

వలస జీవి బతుకు చిత్రం

వలస జీవి బతుకు చిత్రం

 

కన్నీరింకి పోయిన కళ్ళతో వేల మైళ్ళ ప్రయాణం

ఆకలితో పొట్ట చేత పట్టుకు ఆగని సాహసం  

ఎండకు మాడుతూ నడిచే పసి మొగ్గలు

అలసి సొలసి సొమ్మసిల్లిపోయే నిండు చూలాలు   

వేల మైళ్ళ పయనం చూసే కంటికే నొప్పొచ్చేలా వారి దైన్యం  

 

పొట్టకూటికి సొంతూరొదిలి వచ్చినందుకు

మహమ్మారి పుణ్యమాని మెతుకు దొరకని వైనం

కన్న ఊరెళ్లే దారిలేక, ఆకలితో అలమటించలేక

నెత్తిమీద మూటతో చంకలో పిల్లలతో

వేల మైళ్ళ పయనం చూసే కంటికే నొప్పొచ్చేలా వారి దైన్యం  

 

ఎండనకా, వాననకా ఆగని కాలి చక్రం

దాతలిచ్చే పట్టెడన్నం కోసం ఆగని పడిగాపులు

కన్నపేగు ఆకలి తీర్చి, నీటితో కడుపునింపుకుంటూ

ఎడతెగని ప్రయాణం, ఎప్పటికీ చేరేనో గమ్యం

వేల మైళ్ళ పయనం చూసే కంటికే నొప్పొచ్చేలా వారి దైన్యం  

అమ్మా నీకు జోహార్లు...

నాన్నకు బడ్జెట్ లో వంట అయిపోవాలి

అన్నకు నాన్ వెజ్ కావాలి

అక్కకు ఆకుకూరలు కావాలి

తాతయ్యకు రుచి బాగుండాలి

నాన్నమ్మ కు ఇగురు ఎక్కువ కావాలి

ఇంటిల్లపాదికీ సమయానికి వంటవ్వాలి

తడిసిన కట్టెలు త్వరగా అంటుకోవు

అంటుకున్నాక పొగకు నీ కళ్ళలో కన్నీళ్లు ఆగవు

వంట చేస్తూ బట్టలు ఉతకక పోతే సమయం సరిపోదు

ఇన్ని చేశాక, ఎన్ని వంకలు, ఎన్ని మాటలు

నీకు మిగిలిందో లేదో, తిన్నావో లేదో,

నీకు మాత్రమే తెలుసు

చేతులు కడగక ముందే రాత్రికి ఏంకూరని మళ్లీ ఒక ప్రశ్న

అది నీ బుర్రలో బొంగరం లా తిరుగుతూనే , బియ్యం ఏరుకుంటూ, వీధిలో ఊసులు వింటూ, ఒక్క క్షణం కూడా నడుము వాల్చని నీ తలరాతను తిట్టుకుంటూ 

రాత్రి వంట కోసం మళ్లీ కసరత్తు

ఆ వంట గదిలో పరిచారికలు లేని పట్టపు రాణివి 

ఈ సాగిపోతున్న కాలానికి అలుపెరుగని గడియారానివి

ఎప్పుడో మా తాత నిన్ను మా నాన్న కు యవ్వనవతిగా ఈ ఇంటికి పంపాడట 

ఇప్పుడు ముసలి అవ్వగా మరి ఆ వంట గదిలో నుంచి వస్తున్న నిన్ను చూస్తున్నాను

అమ్మా నీకు జోహార్లు మాటలయితే చెప్పగలను కానీ చేతల్లో ఏమి చేయగలను 

చెయ్యెత్తి నమస్కరించడం తప్ప

అమ్మా నీకు జోహార్లు....

గుణపాఠం

మొదటి సారిగా, తెలిసిన మనిషిని చూస్తున్నా ఏదో అంతర్లీనంగా తెలియని భయం 

ఎవరిని కలవాలన్నా , మాట్లాడాలన్నా తెలియని సంకుచిత భావం

ప్రకృతినీ జయించామని విర్రవీగిన మనిషి మస్తిష్కానికి సవాలు విసిరిన వైనం

అభివృద్ధి చెందిన దేశాలకు వాళ్ళ అభివృద్ది సూచికల స్థాయినీ తెలిపిన క్రమం

ఒకరి పైశాచికత్వాన్ని , అధికారదాహానికి , అమానుష చర్యకు నిలువెత్తు నిదర్శనం

మేధావులనుకుంటున్న వారి భద్రతా లోపాలు, ముందు జాగ్రత్తలను వేలెత్తి చూపిన క్షణం

కొన్ని లక్షల కోట్ల పశు పక్ష్యాదుల మూగ ఘోషకు ప్రతి స్పందించి ప్రకృతి ఇచ్చిన సమన్యాయం

ఇప్పటికైనా ప్రతి జీవీ పరమాత్మ స్వరూపం అని చెట్టూ చేమా సమానమని నేర్చుకుంటారో లేదో ఈ గుణపాఠం

✍️ శ్రీ ✍️

నేనొక స్త్రీ మూర్తిని

నేనొక మట్టి ముద్దను, నీ చేతులతో సృష్టిస్తానంటే ఏ ఆకృతి నైనా నాలో మలుచు కునే మగువను

నేనో కొన్ని నీటి చుక్కల సమూహాన్ని, నీ రూపాన్ని సంతరించుకునే సహజత్వాన్ని...

నేనొక బీజాంకురాన్ని, నీ ప్రేమ మమకారాల కలయికతో నీ వంశ వృక్షాన్ని నిలబెట్టే  అమ్మతత్వాన్ని

నేనొక చిట్టి నేస్తాన్ని, నీతో పాటూ అన్ని పంచుకుంటూ, అనుబంధాన్ని పెంచుకునే అక్కా చెల్లిని...

నేనొక ప్రేయసిని, నీ కోసం  అనుక్షణం పరితపించే, అహర్నిశలు నీ ఆలోచనలతో బ్రతికే చెలిని...

నేనొక అమ్మని, నా పిల్ల ల అల్లరి చేష్టలకు ఆట బొమ్మను...

నేనొక ఒక లతను, బంధాలను, బాధ్యతలను ప్రేమగా అల్లుకుంటూ మీతో, మీ కోసమే బ్రతికే ఇల్లాలిని...

వెరసి ఆది నుంచి అంతం వరకు రూపాంతరాలు చెందుకుంటూ రూపురేఖలు మారుతున్న మీ కోసం... బ్రతుకుతూ, నా వాళ్ళ కోసమే అనుకునే నేనొక స్త్రీ మూర్తిని...

తలపు

తలపు

అలిసి సొలసి ఒత్తిగిల్లిన రోజు  లీలగా నీ ఊసు గుర్తొస్తుంది

అయినా మగత తీరక, మాట వినని తలపునాపలేనేమో

తనవి కావంటూనే కలల్ని పదిలంగా దాచుకుంటుంది

తడారిన కళ్ళకి ఎప్పుడో రాసిచ్చిన వీలునామా ఏమో

చెంపలపై ఆవిరైన కన్నీటి చారికల ఉనికి తెలుస్తుంది

తెలియకుండా ఎర్రటి సిగ్గును కప్పేస్తున్నాయో ఏమో  

తెలియని తలపు దారిలో మనసేదో వెతుకుతుంది 

కాసేపాగండని చెప్పే చనువు లేదో ఏమో

ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసిన ఊహలనుండి మనసు ఉలిక్కిపడింది

నిద్దట్లో మెలకువలా నువ్వొచ్చెళ్ళావో ఏమో

PC Source:Google

తిరుపతి

ఓం నమో వేంకటేశాయ నమః

ఎన్ని నేర్పావయ్య ఒక యాత్రలో  నా కళ్ళతో నేను చూడకూడదు నా పిల్లల జీవితం లో అనుకున్నవి , కష్టం కన్నెరెగని నా కనుపాపలకు నా కళ్ళ ముందే కటిక నేల మీద నిదురించేలా చేశావు 

అనుకోని అవాంతరాలు చిన్న చిన్నవెన్నో నువ్వే కల్పించావు, అంతలోనే అందమైన ముగింపు ఇచ్చావు

ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు గోవింద నామస్మరణ చేస్తూ నిన్ను దర్శించు కునే మాకు పెరిగి , పెద్దవాళ్ళయి పోయాము, మనసులో బిడియపడుతుంటే నా కొడుకు తో నోరారా " గోవిందా గోవిందా గోకుల నందన గోవిందా " అని నీ నామాన్ని పలికించి , నన్ను కూడా వాడితో వంతపాడించావు

నిన్ను చేరే దారిలో అడుగడుగునా ఆపుతుంటే , అసహనానికి గురవుతుంటే అప్పుడు అర్థం అయింది , గమ్యం చేరడం ముఖ్యం కాదు ఆ గమనం ఎంత సంతృప్తి గా చేశామన్నది ముఖ్యం అని ఎందుకంటే చిరాకు పడుతూ లైన్ లో వెళ్లినవాడు , చిద్విలాసంగా నీ నామాన్ని స్మరిస్తూ వెళ్లినవాడు నిన్ను చూసేది ఆ ఒక్క నిమిషం కదా...

ఎక్కడో అస్సాం లో ఏదో అలజడి అని రేణిగుంట లో ఎక్కబోయే ట్రైన్ నిలిపేశారు. ఎటూ వెళ్ళాలో తేల్చుకోలేని వేళ కాని వేళలో , అంతలోనే ఆవేశం , ఏదో తెలియని కోపం , వ్యవస్థ మీద వెగటు ధర్నా కి కూర్చున్నాం కానీ ఆ ఆవేశం ఒక గంట మాత్రమే. మళ్లీ సగటు మనిషి సామాన్య పరిస్థితులు పిల్లలు , ఉద్యోగం , బాధ్యతలు

ఒక గంటలో 25 మంది 7 గురు గా పరిణామం. పోలీసులు పాతిక మంది చేసేది లేదు. సత్వర న్యాయం అసలే దొరకని దేశం. భావాలు గాలికి వదిలేసి బాధ్యతగా పిల్లలను , వెంట తెచ్చుకున్న సామాన్లను మోసుకుంటూ మరో ప్రయాణం.

ధనం, కాలం కరిగిపోతున్నాయి. కానీ వాటి కన్నా ఎంతో విలువైన జీవిత పాఠం నేర్పావు.

సమయానుసారంగా నిర్ణయం తీసుకోవడం , దేనికి విలువ  ఇవ్వాలో మన చేతుల్లోనే ఉందని మరో సారి వెన్ను తట్టి గుర్తు చేశావు ...

 *" ఓం నమో వెంకటేశ నమః"*

లిగ్మెంట్ టీఆర్ (ligament tear)

అవిశ్రాంత శ్రామికురాలివి 

అలుపెరుగని నా సహధర్మచారిణివి

ఏదో సాధించాలని ఉద్యోగం ఒకవైపు

ఒక మంచి గృహిణిగా కుటుంబం కోసం ఉద్వేగం మరోవైపు

ఈ గమనంలో నీకు నువ్వుగా తీసుకోవు విశ్రాంతి అని ఏమో

అసంకల్పితంగా ఆ దేవుడే కల్పించాడేమో లిగ్మెంట్ టీఆర్

ప్రతి పరాజయం ఒక రాబోయే గెలుపుకి పాఠం

ప్రతి ప్రమాదం ఒక ప్రమోదదానికి నాంది

వినియోగించుకో ఈ విశ్రాంతి సమయాన్నీ

నీ భవిష్య కార్యాచరణలకు కరదీపికలై

ఏమి జరిగినా మన మంచికే అన్న నానుడికి సార్ధకత చేకూర్చు మరొక్కసారి

కదపకూడనిది నీ కాలే కానీ లక్ష కోట్ల కణాలు ఉన్న నీ మెదడును కాదు

ఆలోచనల అంతర్మథనం కానివ్వు అద్భుత ఆవిష్కరణలకు ఆజ్యం పొయ్యు

ఈ లిగ్మెంట్ టీఆర్ నీ మన హ్యాపీ లాంగ్ లివింగ్కి పునాదిగా  ఉపయోగించు

మరణం...

మరణం అంటే చాలు బయపడి పోతాము

మన కాల గమనము ఏదో ఆగినంట్లు

ఎవ్వడు మాత్రము ఉండిపోతాడు విశ్వంతరం వరకు...

మరణం అంటే చాలు బయపడి పోతాము

మనము ఏదో తీసుకొచ్చి ఈ జగత్తు   కిచ్చినంట్లు

మళ్ళి తీసుకెళ్ళకుండా మరిచిపోయినంట్లు...

మరణం అంటే చాలు బయపడి పోతాము

మనతో మనము చేసే

నిత్య రణమే మరణం అని తెలుసుకునేదేప్పుడు...

మరణం అంటే చాలు బయపడి పోతాము

 నిదుర లేని రాత్రులు గడిపేస్తాము , నిస్తేజంగా బ్రతికేస్తాము

                                 మరణం అంటే శాశ్వత నిద్ర అని తెలుసుకునేదేప్పుడు